W jednym z postów wspominałam o zakupie książki nie zdradzając jej tytułu.
Dziś, kiedy już ją przeczytałam zapoznam Was z moimi wrażeniami na temat „Francuskiego zauroczenia” Richarda Wiles’a.
I tak, ponad połowa tej lektury to opisy wspomnień z remontu, jaki musieli przeprowadzić jej główni bohaterowie - Brytyjczycy, Richard i Al - w wiejskiej posiadłości, którą kupili we Francji.
Co prawda, opowieść ta przeplatana jest scenami z pełnych sympatii i wdzięku spotkań tej pary z sąsiadami, ale mimo wszystko dla mnie zbyt wiele czasu autor poświęcił kwestii przywrócenia zakupionych budynków do stanu zamieszkania.
Jednym słowem, tę kwestię potraktował bardzo szczegółowo, niczym zapiski z dziennika budowy, np. o wymianie kanalizacji i okien, konstrukcji i budowie ścian, podłogach itp. ...
Po przebrnięciu już przez szczegóły remontu i opisy ciężkiej pracy Richarda można się dać ponieść wyobraźni i samemu poczuć się uczestnikiem poznawania uroków takiego życia.
Moje zaciekawienie książka ta wzbudziła dopiero pod koniec, wtedy wreszcie poczułam odrobinę smaku i zapachu francuskiej wsi. Autor przedstawił też serdeczność mieszkańców tej wiejskiej zbiorowości, która bardzo ułatwiła asymilację naszych brytyjskich bohaterów we Francji. W takich środowiskach życie społeczne charakteryzuje przede wszystkim bliskość kontaktów, które panują chyba w większości mniejszych społeczności bez względu na szerokość geograficzną.
Podsumowując, mnie ta pozycja nie urzekła, ale może sprawiło to moje wcześniejsze nastawienie, po dość obiecującej zapowiedzi jaką umieszczono na okładce książki „Czarująca opowieść o kupnie domu i życiu w krainie wina, sera i słoneczników” ...
... i czyż nie mogłam się spodziewać historii bardziej skupionej na urokach życia w wiejskiej posiadłości?
Jednak wszystkim ciekawym i chcącym samemu się przekonać, jakie jest "Francuskie zauroczenie" odsyłam do książki i wysnucia własnych refleksji.
Mogłabym się skusić :)
OdpowiedzUsuń